i by
Słownik języka polskiego PWN*
by I
1. zob. I aby w zn. 1–4.
2. «spójnik wprowadzający wtrącenie zawierające komentarz na temat użytego w zdaniu słowa lub wyrażenia, np. Był lekkomyślny, by nie powiedzieć, głupi.»
winien I, winna I, winno I
1. «mający do spłacenia należność, dług»
2. «mający jakieś zobowiązanie wobec kogoś lub zawdzięczający coś komuś, czemuś»
były I
1. «taki, który przestał pełnić jakąś funkcję»
2. «o państwie: taki, który przestał istnieć lub istnieje w innych granicach»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
